Mega appel
De snarfen vonden de haaien muur wel mooi. De muur was aan twee kanten afgebrokkelt waardoor ze heel makkelijk in en uit hun snarfenbos konden wandelen. Maar die mooie haai, die gingen ze houden! ‘Wie zou dit mooie cadeau aan ons gegeven hebben?’ vroeg een snarf. ‘Ik weet het niet… misschien Svetlaan de gemene heks?’ De snarfen hadden geen idee dat de haai van de gnoompjes, oerieboeries en bosnimphen kwam als plan om de snarfen te laten schrikken. Het was dus niet gelukt! Maar vandaag is het een nieuwe dag in sprookjesland. De oerieboeries zijn allemaal erg moe van het bouwen van de muur afgelopen nacht. Dus de oerieboeries gaan vandaag lekker lang in hun paddestoelenhuisjes slapen en niks doen. En dan zegt het lieve snarfen meisje Sniffel: ‘ik heb honger…’. De snarfen zitten allemaal in het snarfenbos en komen erachter dat ze geen eten meer hebben! ‘Ik ga jou helpen, Sniffel’, zei een gemene snarf. ‘Blijf maar hier bij jou babyzusje, ik ga eten voor alle snarfen zoeken.’ En samen met nog een paar snarfen liep hij het bos uit. In het donkere bos groeien de plantjes niet zo snel. Het fruit rijpt niet goed en de bloemetjes bloeien bijna nooit. Dus de snarfen liepen helemaal naar het oerieboeriedorp. Daar was het vandaag rustig! Waar zouden de oerieboeries zijn? De snarfen wisten niet dat alle oerieboeries nu aan het slapen waren. Maar het kwam ze wel goed uit! Nu alle oerieboeries weg waren, konden de genemen snarfen alle appels van de bomen plukken. Ze vulden hun tassen met alle oerieboerie appels die ze gevonden kregen! Na een tijdje konden ze geen appel meer vinden, en alle tassen waren erg zwaar. Ze liepen met de appels terug naar het donkere snarfenbos. ‘Kijk Sniffel, appels!’ Sniffel, babysnarfje en alle andere snarfen waren blij dat ze iets te eten hadden. Ze aten in een mum van tijd alle appels op, en op het einde lag het hele bos vol appel spetters en appel kruimels… want wanneer de snarfen eten, houden ze niks netjes en komt alles helemaal onder te zitten!
Wanneer Xara en Ariebarie wakker worden in oerieboerie dorp, hebben ze ook honger. ‘Zullen we naar de boerie bakker gaan? Lust wel paddestoelen taart…’. Maar eenmaal bij de boerie bakker aangekomen zien ze dat die nog gesloten is. ‘Ik denk dat de bakker nog slaapt’, zegt Ariebarie. En dan heeft Xara een ander idee: ‘we gaan appels plukken, er staan hier appelbomen genoeg’. Eenmaal bij de appelbomen aangekomen zien ze dat alle appels kwijt zijn! Ojee! Waar zijn alle appels? Gisteren hingen ze er nog allemaal! Xara en Ariebarie eten gauw wat peren op, want die hangen aan de bomen verderop. De honger is nu weg. ‘Maar’, zei Ariebarie, ‘we moeten uitzoeken wat er met de appels is gebeurd’. Want appel stukjes zijn erg lekker in de paddestoelen pastij! En het is heel raar dat alle appels tegelijk kwijt zijn. Zou iemand ze mee hebben genomen? Dus Xara en Ariebarie besluiten samen op onderzoek uit te gaan. Ze weten niet waar ze moeten beginnen. Ariebarie loopt in de richting van de miranja rivier en Xara volgt hem. En daar komen ze Kristelientje de Wensvlinder tegen! Ze vragen aan haar of ze weet wat er met de appels is gebeurd? Maar dat weet Kristelientje ook niet. ‘Maar’, zegt ze, ‘vergeet niet dat je bij mij alles kan wensen!’. En dat vond Xara wel een goed idee. Even een rijmpje verzinnen:
Alle appels zijn weg.
Wat een pech!
Hadden we maar een mega appel die niemand meenemen kon.
Die heel lekker smaakt en goed gerijpt is door de zon!
En ja hoor! Kristelientjes vleugeltjes kleurden op en daar stond ineens een mega grote appel! ‘Dankjewel!’, riepen Xara en Ariebarie. Op dat moment kwam Prinses Millie aangelopen. Ze zag de appel. Die was wel twee keer zo groot als haar! En ze zei: ‘wow, hier kunnen wel 100 oerieboeries 100 jaar van eten… Hoe waren jullie van plan deze appel naar oerieboerie dorp te brengen? Zal ik meehelpen met rollen?’ En dat deed ze. Ariebarie zat op Millies linker schouder. Xara zat op Millies rechter schouder en Prinses Millie duwde de appel helemaal naar de boerie bakker toe. Zo. Nu kon hij er stukjes uithalen om in de paddestoelen pastijtjes te doen! En prinses Millie bleef mee eten! Maar wat was er nou gebeurd met alle andere appels? Dat weten ze nog steeds niet.