Een haai op het bos pad
De oerieboeries, bosnimphen, gnoompjes, prinses Millie en Prins Samuel kwamen allemaal samen. Deze keer gingen ze met zijn allen een goed plan bedenken om de snarfen voor eens en voor altijd terug te pakken. Ze hoopten dat als de snarfen 1 keer heel goed zouden schrikken, dan ze daarna altijd lief zouden zijn tegen iedereen van sprookjesland. Dus het plannetje moest een heel spannend plannetje worden…
‘Ik weet iets!’ zei gnoompje Lumie. ‘Sommige snarfjes zijn erg bang in het donker…
‘Ik weet ook iets!’ zei de boerie burgemeester. ‘Ik heb de snarfjes nog nooit in de buurt van de zee gezien… misschien zijn ze bang van water, of van haaien..’
En toen zei Prins Samuel: ‘De snarfjes zitten meestal in de buurt van het moddermoeras, ze vinden het fijn om vies te zijn. Dus als we een plannetje hebben, dan moet het in de buurt van het moddermoeras zijn.’
En met al die dingen samen kreeg Xara een idee. ‘We bouwen een muur rond het snarfenbos en het moddermoeras. Dat doen we ’s nachts, wanneer ze slapen. En op die muur schilderen we een enge haai!’
En Ariebarie ging verder: ‘Een haai met hele scherpe tanden! Die bijna uit de muur komt zodat het lijkt dat hij alle snarfen op gaat eten!’
Dat werd het. Het grote plan om de snarfen een lesje te leren. De bosnimphen vlogen naar het zuiden toe. Ze gingen Yvana de witte fee ophalen zodat zij mee kon helpen door dingen te toveren. De oerieboeries gingen alvast slapen. Het was nog erg vroeg, maar ze hadden slaap nodig. Want vannacht als het helemaal donker was, dan zouden ze allemaal wakker worden en de muur bouwen. En prinses Millie en Prins Samuel, zij bleven in oerieboerie dorp cupcakes eten.
De witte fee is er nu ook. Millie en Samuel hebben haar het hele plan uitgelegd. Nog heel eventjes en het is middernacht. Sprookjesland is al super donker en iedereen slaapt. En dan zegt prins Samuel: ‘wakker worden allemaal! We gaan de snarfjes laten schrikken met een haaien muur!’
De hele nacht heeft Yvana de witte fee grote blokken getoverd. Heel veel blokken. De oerieboeries stapelden alle blokken op, Millie en Samuel hielpen met de hoge rij. En de gnoompjes, die vlogen overal om met de lichtjes bij te schijnen. Zo kon iedereen goed zien wat ze aan het bouwen waren! De snarfjes merkten niks, die sliepen allemaal. Op het einde was de muur helemaal opgebouwd. En Xara zei: ‘nu de haai nog!’ En de witte fee zei: ‘Hocus Pocus Aai, ik tover een levensechte, gevaarlijke, scherpe-tandjes-hebbende Haai!’ Ze wees met haar toverstokje naar de grote muur en POEF, daar was hij! De muur is nu helemaal klaar.
‘Ja’, zei Prinses Millie. ‘Hij is net echt!’ En ook Prins Samuel was onder de indruk.
Wij hopen dat de snarfen dit heel eng vinden en er heel erg van zullen schrikken. En dat ze dan gaan nadenken over wie dit gemaakt zou hebben… en dat ze dan hopelijk wat liever tegen ons allemaal gaan worden!
Maar of het is gelukt? Dat weten we nu nog niet…