Verhaal 7 Boek 5 (door Opa)

Ko de Kobolt. Het is middernacht in het sprookjesland, iedereen slaapt en alle lampjes zijn uit, behalve in een klein kamertje op het kasteel van Svetlaan de gemene heks, daar is volop licht. Wat zou ze nu weer voor iets gemeens aan het toveren zijn? Svetlaan heeft een oud toverboek voor zich liggen, met plaatjes van oude gemene monsters erin. Monsters die al lang niet meer bestaan. Dan ziet Svetlaan het perfecte plaatje van een heel eng monster met blauwe haren en een grote hamer. “HIHIHI , Ja dat wordt hem”. Roept ze. Svetlaan pakt haar toverlantaarn en schijnt en lichtje op het plaatje in het toverboek. Het plaatje begint te bewegen. Steeds meer en groter en meer.., en dan komt het plaatje ineens tot leven…”Uhm?”. Denkt Svetlaan. “Wat heb ik nu alweer tot leven getoverd?. En ze leest boven het plaatje in het toverboek: ”Dit is Ko de Kobolt, oftewel de grote snarfen-eter”. “HIHIHIHI” grijnst Svetlaan . die Kobolt is perfect voor mijn volgende gemene streek.” Dan pakt ze een toverdoosje met groeistof. En sprenkelt een beetje over Ko de Kobolt heen. Maar op het moment dat de Kobolt begint te groeien strooit Svetlaan per ongeluk het hele doosje groeistof over de Kobolt. Svetlaan schrikt en zet een paar stappen naar achteren want de begint de Kobolt heel hard te groeien..de Kobolt is al 1 meter…nee 2 meter.. dan 3 meter. En vervolgens steekt het hoofd van de Kobolt door het dak van het kasteel heen. En nog steeds groeit de kobolt. Svetlaan is nu ook bang, ze rent haar kasteel uit en vanaf het verboden ravijn ziet ze dat de Kobolt nu net zo groot als haar kasteel is. De Kobolt pakt zijn hamer en slaat het halve kasteel van Svetlaan plat. Dan Roept hij met een heel diepe stem:” Wie heeft mij wakker gemaakt uit het toverboek? Want die mep ik met mijn hamer op zijn kop, want ik vond het fijn in het toverboek.” Ondertussen heeft Svetlaan zich achter een rotsblok verstopt en probeert iets te verzinnen om de reuze Kobolt weer klein te toveren. Maar zoveel tijd heeft ze niet, met reuze-stappen is de Kobolt al vlakbij Svetlaan. Hij tilt zijn hamer omhoog …Maar dan? Ko de Kobolt begint weer te krimpen, hij wordt steeds kleiner. Ineens weet Svetlaan welk toverpoeder ze gebruikt heeft, de kortwerkende.”HAHAHA” lacht ze. En stopt de mini Kobolt in haar broekzak. Terug bij haar kasteel heeft ze veel werk, want alles moet opnieuw gebouwd worden.