Verhaal 49 – Boek 5 (door Yva)

Gemene, enge vuurdraak

Xara en Ariebarie waren vrolijk samen door het bos aan het wandelen. Boven in de lucht vloog daar een grote draak. Maar dit was geen lieve draak. Het was een grote, gemene vuurdraak! Hij was zwart en had grote, rode ogen. Hij had hele grote, enge klauwen…. en…. hij zag de oerieboeries in het bos huppelen! Die lustte hij wel. De grote, enge draak vloog naar beneden toe. Hij spuwde vuur en alle bomen stonden in brand. Xara en Ariebarie zagen het vuur en schrokken daarvan. Ze wilden heel graag wegrennen. Maar met die korte oerieboerie beentjes, ging dat niet zo vlug. De grote, enge vuurdraak ging boven ze vliegen. Hij zette 1 klauw vlak voor de rennende Ariebarie neer. Die kon geen kant meer op. De andere klauw plaatste hij voor Xara neer. En hij gromde en riep: Ik ga jullie opeten! De grote, enge vuurdraak kwam met zijn kop naar beneden toe en deed zijn bek al open. Maar ojee, op dat moment bleef zijn hoofd halverwege hangen want er zat een boom in zijn neus die hem tegenhield! Op dat moment kwam de lieve papadraak aangevlogen. Hij landde op de rug van de vuurdraak en ging vechten. Alle andere lieve draken van drakenland kwamen ook meteen aangevlogen om te helpen. En Xara en Ariebarie klommen snel op de rug van Cloudy, en zij bracht ze weer veilig naar oerieboerie land. De enge vuurdraak zit nog steeds klem in het bos, want de boom zit nog steeds in zijn neus. En de lieve draken proberen om de vuurdraak ook lief te maken. Maar of dat lukt, dat is een ander verhaaltje.