Klem
Ariebarie zag een klein gaatje in zijn paddestoelen huisje. ‘Weet je wat’, dacht hij, ‘ik stop mijn vinger daar in’. Hij peutert namelijk zo graag in alle gaatjes. En ook dit paddestoelen gaatje was erg interessant. Met zijn wijsvingertje kwam hij steeds dichterbij het gaatje… en toen zat hij erin! Maar ojee, hij kan er niet meer uit. Zijn vinger zit klem! Ariebarie probeert zichzelf los te trekken. Maar het lukt niet. Hij trekt nog harder, draait zijn armpje er zelfs bij om, en gaat met zijn voetjes afzetten tegen zijn paddestoel om nog harder te trekken. Maar het lukt echt niet. ‘Wat nu?’ denkt hij. Op dat moment klopt het bakkertje op zijn paddestoelen deurtje. ‘Ariebarie, ik heb je cupcake bestelling bij’. Maar Ariebarie kon niet naar de deur toe. Zijn vinger zat nog steeds klem! Dus hij riep: ‘ik ben hier, ik ben hier’. ‘Oke’, zei het bakkertje, ‘ik zet je cupcake bij de deur’. En het bakkertje liep weer weg. Maar ohw, Ariebarie kon er niet bij. En hij had net zoveel zin in zijn cupcake. En daar kwam Sniffel aangelopen. Ze zag een cupcake buiten staan en niemand was in de buurt. Ze dacht: ‘die ziet er lekker uit… die lust ik wel’! En ze nam een hap toen ze Ariebarie hoorde roepen: ‘Sniffel, ik ben hier, dat is mijn cupcake, help me’. Sniffel zag nog steeds niemand. Ze zag alleen maar een vingertje bewegen in het paddestoelen dakje. Ze kietelde de vinger en Ariebarie moest heel hard lachen. Dus Sniffel liep Ariebaries huisje binnen en zei: ‘Hi Ariebarie, je cupcake smaakt heel goed’. Maar dat vond hij duidelijk niet zo leuk. Hij pruilde zijn lipje en keek sip. ‘Wat ben je aan het doen?’ vroeg Sniffel. En Ariebarie vertelde haar dat hij klem zit met zijn vinger. ‘Oh.. ik zal je helpen’, zei Sniffel, en ze schoof Ariebaries stoeltje en bedje naar de andere kant van het huisje, naar Ariebarie toe. ‘Dankje Sniffel.. maar ik wil niet meer klem zitten, ik wil buiten spelen, ik wil dingen doen’. En toen had Sniffel een beter idee: ‘ik ga hulp voor je halen’, en ze huppelde de paddestoel uit. Samen met bakkertje boerie kwam ze terug. ‘Bakkertje, kun jij Ariebarie eruit trekken?’ Maar ook dat lukte niet. Inmiddels was het hele oerieboerie dorp samen gekommen en stond iedereen om Ariebaries paddestoelen huisje heen. Iedereen was nieuwsgierig. En Moon riep: ‘misschien als we mieren in zijn broek stoppen, kietelen ze hem zo hard dat Ariebarie zichzelf los friemelt.’ Maar Ariebarie knikte bang van: ‘nee! Geen mieren in mijn broek!!’ En toen kwam Xara met een idee: ‘We kunnen de mini miertjes hierheen lokken en suiker rond het gaatje smeren en dan eten ze de suiker op en wordt meteen het gaatje groter… en dat gingen ze proberen. Met cupcake kruimels en suiker lokten ze de mini miertjes. Daar kwamen ze al aan. De miertjes klommen omhoog, klauterden over elkaar heen en aten alle kruimels op. Ze liepen over Ariebaries vingertjes en daar moest hij weer heel hard om lachen. Dat kietelde zo! En toen opeens, viel Ariebarie achterover, zijn vinger was los! Het gat was groter. Wat fijn! En alle oerieboeries gaven hem een applaus. En Hubo, Gerto en Gijs gingen meteen aan de slag om het gat te dichten en weer netjes te verven.