De reuze trol was hier.
Ariebarie, bakkertje boerie en Gijs de knutsel boerie gingen samen op pad. Ze waren samen aan het wandelen over het minderminnen strand. En ze waren liedjes aan het fluiten en hadden boerie broodjes en cupcakes bij in zakjes die met een stok over hun schouders hingen. Die zouden ze later open maken en opeten. Maar eerst nog een stukje wandelen. Tot opeens.. Boem! En voor ze het wisten, waren ze alle drie al fluitende naar beneden gevallen in een diepe kuil. Niet zomaar een kuil, maar een kuil in de vorm van een reuze grote trollen voet! Reuze trollen zijn zwaar, en daarom zijn de voetafdruk kuilen in het strand zand erg diep. De randen waren erg hoog voor de kleine oerieboeries. De oerieboeries wisten niet hoe ze er uit moesten klimmen. Daar zaten ze dan. Niet wetend wat ze moesten doen. Ze waren te klein. En Ariebarie zei: ‘hadden we Xara maar bij, zij weet altijd wel een oplossing om ons uit deze kuil te helpen.’ Maar Xara was er niet, zij was naar drakenland gegaan om met Cloudy te vliegen. Het werd steeds later en later en de oerieboeries zaten nog steeds in de diepe kuil. Knutsel boerie kreeg honger. ‘Zullen we de cupcakes opeten?’ En dat deden ze. Ze aten al het eten in 1 keer op… dat hielp een beetje. En toen zei de bakker: ‘kom, duw me omhoog, dan klimmen we uit de kuil’. En dat probeerden ze… maar hoeveel ze ook duwden… de bakker was te zwaar. ‘Je hebt teveel taart op, bakkertje, probeer mij maar omhoog te duwen..’ zei Ariebarie. Maar ook dat lukte niet. En ze gingen weer alle drie in de diepe kuil zitten. Na een paar uur kregen ze weer honger, maar ojee, alle cupcakes waren op… En toen zag Ariebarie iets door de lucht vliegen. Hij keek omhoog en ja hoor, daar waren Cloudy en Xara! En toen gingen de drie oerieboeries springen, zwaaien en heel hard roepen: ‘Cloudyyyy, Xaaaaara, hier zijn wij, help ons!!’ Ze riepen alle drie door elkaar. Maar gelukkig hoorden ze het daar boven in de lucht en daar kwamen ze aangevlogen. Xara was heel blij om Ariebarie weer te zien. ‘Het werd steeds later en later en jullie waren nog steeds niet terug in oerieboerie dorp, we gingen jullie zoeken’. Cloudy liet haar staart in de kuil zakken en de drie oerieboeries klommen 1 voor 1 op de rug van de draak. Ze vlogen omhoog. En daarboven in de lucht? Daar gingen de oerieboeries verder fluiten, want ze waren zo blij dat ze niet meer vast zitten in de diepe kuil! Eenmaal terug in oerieboerie dorp aangekomen ging het bakkertje meteen naar zijn bakkerij, taartjes halen… nog meer taartjes, en ook een paar cupcakes, want ze hadden zoveel honger gekregen!