De levende, boze wolken
Het was nacht. Het was overal donker en het waaide heel hard. Boven de woelie woelie zee was het aan het stormen. Het regende heel hard en het donderde in de lucht. In deze nacht botsten twee donkere wolken tegen elkaar aan. ‘’Hee!! Ik vlieg hier al!!’’ riep de ene wolk. ‘’Aan de kant! Ik wil hier ook vliegen!’’ riep de tweede wolk. En de wolken maakten samen veel ruzie. Ze wilden alletwee niet aan de kant. Ze botsen tegen elkaar aan, ze vlogen door elkaar heen, en ze werden allebij nog donkerder en donkerder. ‘’Hee! Ik wist niet dat we konden praten!’ riep de ene wolk. Waarop de andere wolk bedacht: dat is inderdaad zo, ik heb nog noooit tegen een andere wolk gepraat. Ik wist niet dat het kon! En toen werden de twee wolken vriendjes met elkaar. Maar het waren geen lieve wolken. Het waren levende, boze wolken die alles alleen maar nat wilden regenen en donderen en stormen. Nu de wolken bevriend met elkaar waren, kregen ze het idee om samen weg te vliegen. Ze vlogen samen weg van de woelie woelie zee. ‘’waar zullen we naartoe gaan?’’ ‘’We kunnen naar drakenland gaan en daar zo hard regenen dat de draken allemaal geen vuur meer kunnen spuwen!’’.. ‘’Of we gaan boven de grote ijsvlakte vliegen en regenen daar zo hard dat al het ijs smelt en dat niemand meer door de magische spiegels kan lopen!’’ Dat vond de andere boze wolk allemaal wel interessant, maar hij had een beter idee: `We gaan boven oerieboerie dorp hangen, daar blijven we heeeeeel lang hangen zonder te regenen. Maar omdat we twee donkere, boze wolken zijn, denken de oerieboeries dat het bijna gaat regenen, dus gaan ze allemaal de hele dag binnen zitten en zichzelf vervelen! En dan kunnen we daarna samen zo hard regenen en regenen dat heel de mieranja rivier overstroomt en alle piranhas in oerieboerie dorp zwemmen. Dan lopen ook alle paddestoelen onder het water en moeten die kleine oerieboeries zwemmen voor hun leven! Zwemmen voordat de piranhas ze gaan happen!’…..
En dat vonden beide boze wolken een heel leuk idee. Ik weet ook niet zo goed waarom. Het lijken net snarfen… De wolken vlogen samen boven oerieboerie dorp en deden precies wat ze bedacht hadden. Ze hingen eerst heel lang boven het dorp niks te doen. ‘’kom je in mijn paddestoel spelletjes spelen?’’ vraagt xara aan ariebarie. En dan zegt Ariebarie:’’ik heb een beter idee, we nemen alle spelletjes mee naar de grote party-paddestoel, daar zitten nog een paar andere oerieboeries en ik hoorde dat de bakker en slager alle hapjes daar ook naartoe gaan brengen, ze zijn van plan om er een gezellig regen-feestje van te maken onder de party-paddestoel.’ Xara houdt wel van gezelligheid, ze pakte al haar spelletjes uit de kast en liep samen met Ariebarie naar de andere oerieboeries in de party-paddestoel. Iedereen was er al! ‘’Wanneer zouden die wolken beginnen met regenen? Ze hangen daar nu al zo lang…’’ Daar wisten de oerieboeries geen antwoord op. Maar gezellig hadden ze het wel! Ze speelden spelletjes en aten paddestoelen-pastijtjes. En toen op eens KNAL BOEMER DE BOEM.. de wolken botsten tegen elkaar en het begon te donderen. Niet zomaar een beetje, maar heel hard en vlak boven oerieboerie dorp! De regen viel met bakken uit de hemel. Het regende nu zo hard dat de oerieboeries elkaar niet meer konden verstaan. Want de regen maakte zo ontzettend veel lawaai. En het bleef maar gieten en gieten.. en voor de oerieboeries het wisten, begon de party-paddestoel helemaal nat te worden, want het dakje was niet zo stevig. En een beetje verderop zag Ariebarie dat er een dakje van een andere paddestoel aan het drijven was! Ojee… iemand is zijn dak verloren. Sommige oerieboeries werden nu wel een beetje bang, ze hielden elkaar stevig vast en gingen in het midden van de party-paddestoel staan. Niet alle oerieboeries kunnen zwemmen, dus als het water nog iets hoger zou worden, zouden ze een groot probleem hebben! De wolken vonden het allemaal wel grappig. Ze keken elkaar aan daarboven in de lucht en ze gingen heel gemeen naar elkaar glimlachen.. en toen begon hun wedstrijdje welke wolk het meeste en beste kon regenen… Heel oerieboeriedorp was nat. De mieranja rivier stroomde al bijna over. En op dat moment kwamen papadraak, mamadraak en babydraakje alle drie aanvliegen. Ze landden vlak naast de party-paddestoel en alle oerieboeries konden op hun ruggen klimmen om veilig naar een droge plek te gaan. In de nestjes van babydraak mochten alle oerieboeries uitrusten en bijkomen van de spanning. Ze kregen droge kleertjes en warme melk van mamadraak. Papadraak was onderstussen teruggevlogen naar oerieboeriedorp om te praten met de wolken. Hij sprak de wolken heel streng toe en zei dat ze nooooit meer zo gemeen mogen zijn tegen de lieve oerieboeries. De wolken beloofden papadraak dat ze weg zouden vliegen en nooit meer terug zouden komen. En toen vlogen ze samen helemaal naar Cambodia, een land in de verre, verre grotenmensen wereld.