Verhaal 30 – Boek 5 (Door Robin)

Piraten schatkaart

Xara werd wakker, deed haar deurtje open, zette een stap en struikelde toen meteen in een grote kuil! Recht voor haar deur! ‘Nou, dat kan gebeuren…’ dacht ze, en ze liep verder. Daar was weer een gat waar ze over struikelde.. Boem, daar lag ze weer op de grond. ‘Stoute snarfjes!’, riep ze boos. En ze zag dat het hele oerieboerie dorp vol met gaten zat. Toen verscheen er ineens een groene puntmuts uit 1 van de gaten. En even later ook een hoofd… wie zou het zijn? Dat was Ariebarie! ‘Hey! Ik ben geen snarfje!’, riep hij. En Xara zei: ‘waarom ben je nou allemaal gaten aan het graven? Dat is toch helemaal niet handig. Zo blijven alle oerieboeries struikelen in het dorp’. ‘Kom hier’, zei Ariebarie fluisterend, ‘ik moet je iets vertellen’. En Xara hopte over alle gaten heen en ging dichtbij Ariebarie zitten. Ariebarie haalt een oud stukje papier tevoorschijn uit zijn broekzak en laat hem aan Xara zien. ‘Kijk, een schatkaart, die heb ik gevonden in het bos. Ik ga de schat vinden en dan zijn we rijk!’…. ‘Maar Ariebarie, weet je wel hoe een schatkaart werkt? Want je bent zoveel gaten aan het graven terwijl er op de kaart echt maar 1 kruisje staat’. Ariebarie moest verlegen lachen. Het was inderdaad wel een beetje gek wat hij aan het doen was. Maar als hij enthousiast over iets is, dan moet hij dat gewoon meteen doen. Xara legt het uit. ‘Kijk, op de schatkaart staan allemaal plaatjes, en als je het lijntje volgt, dan kom je uit bij de kruis. En alle plaatjes zijn hints waar je naartoe moet lopen. En onder het kruisje, daar moet je graven!’ Ariebarie kijkt haar met grote ogen aan en zucht: ‘Verrek, dat is handig!’ Xara zegt: ‘kom, we maken eerst deze gaten allemaal even dicht zodat er niemand meer struikelt, en dan gaan we samen op zoek naar de schat’. Samen kijken ze naar de schatkaart. Het eerste plaatje is een hele grote boom met eikeltjes er in. En Ariebarie zegt: ‘Hey, dat lijkt wel de grote eikeboom vlak naast ons dorp!’… en ze lopen er samen naartoe. Daar aangekomen zien ze als tweede plaatje een brug op de schatkaart. En die weet Xara te vinden. Dat is de brug bij de mirhana rivier, niet ver van de boom vandaan. En zo volgen ze alle hints tot ze uitkomen bij een grote grasvlakte waar een grote kooi staat. En onder de kooi staat een groot kruis, daar moet de schat zijn! Een kooi is wel een hele vreemde plek om een schat te verstoppen, maar toch gaan ze er in kijken. En toen ze er alle twee in stonden.. BOEM… ging het deurtje dicht. ‘Ik denk dat wij de schat op de schatkaart zijn..’, zegt Ariebarie bang. En ze horen in de verte al iemand aankomen. Met een hele gemene lach. Ha ha ha haa… en een gemene stem zingt: ‘Oerieboerie soep, oerieboerie broodjes, oerieboerie pannekoek, jam jam jam’… Bij het kooitje aangekomen zegt ze: ‘Ik ben Svetlaan, de slimme, gemene heks. Jullie zijn in mijn val getrapt door de schatkaart die ik zelf heb getekend. Ik ben slimmer dan jullie en ik ga jullie straks lekker opeten!’ En Svetlaan probeert aan de kooi te trekken om hem mee te nemen. Maar een kooi met twee oerieboeries erin is toch wel een stuk zwaarder als de lege kooi die ze daar naartoe had gebracht. Ze trekt de kooi, ze duwt de kooi. En ze probeert zelfs op de kooi te springen om ermee weg te vliegen, maar niks lukt. In de tussentijd heeft Xara een ideetje bedacht. Ze zegt: ‘We kunnen je helpen met duwen van de kooi. Oerieboeries zijn heel behulpzaam’. En dat vindt de heks eigenlijk geen goed idee, maar ze heeft van al dat duwen en trekken wel heel veel honger gekregen. Dus ze laat Xara en Ariebarie naar buiten om mee te helpen. En Xara zegt: ‘We passen niet met ons drieen naast elkaar om tegelijk te duwen, dus als jij aan de binnenkant gaat staan, dan kunnen we wel met zijn allen duwen’. Gelukkig is Svetlaan minder slim dan dat ze denkt en gaat ze inderdaad in de kooi staan… en Xara doet heel snel het deurtje op slot. Door alle inspanning was de gemene heks ook haar toverstokje vergeten. Dus daar zat ze nu, in de kooi, zonder toverstokje. Ze kon geen kant meer op. En Xara en Ariebarie renden samen weer snel naar het oerieboerie dorp. Daar dronken ze een smoothy in het boerie cafe en vertelden hun piraten avontuur aan alle andere oerieboeries.