Verhaal 30 boek 2 (door opa en christel)

Schaduwen.

Het is een mooie lentedag, Xara en ariebarie lopen hand in hand te huppelen, terwijl Ariebarie zingt: “ op een grote paddenstoel, rood met witte stippen, zat oerie-spinnebeen heen en weer te wippen, Krak zei toen de paddenstoel, met een diepe zucht, hoepla alle beentjes vlogen in de lucht..” En wat wat hebben ze een lol..Totdat Ariebarie achterom kijkt..en zegt: “Hee wat is dat Xara?” “Dat is je schaduw” antwoord Xara…”Die is er altijd als de zon schijnt”…Xara begint met haar armpjes te zwaaien en natuurlijk doet de schaduw dat ook…Ariebarie snapt het niet helemaal, en hij gaat omhoog springen, en ook zijn schaduw springt omhoog…Al huppelend komen Xara en Ariebarie helemaal tot in het betoverde bos…Ze wisten niet dat ze al zo ver waren. “laten we terug gaan: zegt Xara..”want in dit bos gebeuren alleen enge dingen”. Xara pakt de hand van Ariebarie stevig vast en wil omdraaien, terug naar het Oerieboeriedorp, Maar op dat moment hoort ze een akelige stem, die zegt: “Je schaduw is er maar even….Je schaduw krijgt een eigen leven, het duurt maar even, tot de zon opkomt”…Xara schrikt en rent samen met Ariebarie weg van het betoverde bos…Tot op het bospad, daar kijkt Ariebarie achterom, “waar is mijn schaduw?” zegt hij…Xara kijkt ook om, maar hun schaduwen zijn zijn verdwenen… Die nacht ligt Ariebarie al vroeg in zijn bedje..en denkt aan zijn schaduw…”waar kan die zijn?” denkt hij..Langzaam valt Ariebarie in een diepe slaap…Tot midden in de nacht…Ariebarie schrikt wakker van een akelig geluid…. Hij weet niet waar het vandaan komt, en trekt de dekens over zijn hoofd…”Kom Arie”, zegt hij tegen zichzelf, er is niks om bang voor te zijn, en heel voorzichtig kijkt ariebarie onder zijn bedje…Hij schrikt een beetje,want wat ziet hij? Het is de schaduw van Xara…”Wat doe jij hier?” zegt Ariebarie..Waarop de schaduw zegt”” ik ben een beetje bang, want ik ben al heel mijn leven bij Xara, en sinds de toverspreuk volg ik jou…Waarop Ariebarie zegt: “ En waar is mijn schaduw dan? “… Om dit op te lossen gaat Ariebarie en de schaduw van xara naar het huisje van Xara,,,daar aangekomen is hetzelfde aan de hand, de schaduw van Ariebarie zit samen met Xara aan de keukentafel…Xara moet wel lachen als Ariebarie en de schaduw binnenkomen..en Xara zegt “ gelukkig duurt deze toverspreuk maar 1 dag, en kunnen we ondertussen met ons 4en spelletjes spelen, En zo gebeurde het dat Xara, Ariebarie en hun schaduwen de hele nacht spelletjes speelden, tot de zon opkwam, en alles weer normaal is.