De paddestoel etende roofvogels
Het begon laat in de avond. De meeste oerieboeries lagen al lekker warm onder de wol, te slapen in hun paddestoelen huisjes. Maar Xara niet, ze kon niet slapen. Ze hoorde steeds allemaal geluiden en ze wist niet wat het was. Ze ging uit haar bedje en keek uit het raam. Maar het was zo donker, dat ze buiten niks zag. En toen hoorde ze het weer. Het klonk een beetje zo: Kraaaa kraaaaaaa Kraa… Wat zou dat toch zijn? Maar omdat ze toch niks kon zien, ging ze maar weer terug in bed liggen. En toen ineens hoorde ze een oerieboerie gillen. En vlak daarna waren alle oerieboeries wakker en was er heel veel chaos in oerieboerie dorp. Het rare Kraaa kraa geluid was terug en luider. En de oerieboeries renden allemaal gillend door elkaar. Xara had geen idee wat er aan de hand was. En toen riep burgemeester boerie iedereen tot stilte. ‘KOM NAAR DE PARTY PADDESTOEL’. Dat was een goed plan, die wist iedereen zelfs in het donker wel te vinden. Ariebarie was er al, Xara gaf hem een knuffel. ‘Weet jij wat er aan de hand is?’ vroeg ze. ‘Nee’, zei Ariebarie. En toen sprak de burgemeester boerie: ‘Er vliegen paddestoel etende roofvogels over het dorp. Ze hebben de paddestoel van Moon al op en ook de paddestoelen van Hubo en Gerto. Maar iedereen is nu hier, en niemand heeft pijn. Het is belangerijk dat we allemaal samen blijven en niet terug naar onze paddestoelen gaan!’ Maar dat vonden de oerieboeries niet leuk! Ze waren allemaal moe en wilden het liefst gaan slapen. En toen begon het geluid weer… Kraa Kraaaa… en nu zagen alle oerieboeries de grote roofvogels. 1 voor 1 vlogen de vogels naar benenden en probeerden ze een paddestoel uit de grond te trekken met hun pootjes. En ja hoor… ook de paddestoel van Disco Boerie is nu weg. En toen sprak de burgemeester boerie weer: ‘Het is te gevaarlijk voor ons om hier te blijven. We moeten meteen allemaal weg. We gaan te voet richting het paleis van de Witte fee van het Zuiden. Daar is het heel groot en heel veilig. We moeten meteen vertrekken.’ En gelukkig kwamen al gauw de gnoompjes aangevlogen. Ze kwamen helpen. Met de kleine lichtjes die elk gnoompje gaf, konden de oerieboeries net genoeg zien in sprookjes land ’s nachts. Het was een verre wandeltocht. Charlotte en Sofia vlogen bij Xara en Ariebarie. De gnoompjes zongen samen liedjes om de oerieboeries op te vrolijken. Maar toen ineens hoorden ze het Kraaa Kraaaaa geluid weer. De vogels! Omdat alle oerieboeries naar paddestoelen ruiken, voelden ze zich niet veilig in de nacht bij de enge vogels. Misschien zouden de vogels ons ruiken en denken dat wij paddestoelen zijn! Xara zag een hele grote boom met een mooi gat in de stam. ‘Kom allemaal, we klimmen daarin en daar kunnen we schuilen en even uitrusten. Het gat is groot genoeg voor ons allemaal!’
En zo is het gekomen… dat alle oerieboeries op elkaar gestapeld in een gat in een boom in slaap gevallen waren. Knuffelend dicht tegen elkaar aan. Veilig. Het hele gat zal vol met oerieboeries. De gnoompjes zaten er ook allemaal tussen gepropt! Ze sliepen allemaal… En toen ze allemaal wakker werden, was het al ochtend. Het zonnetje scheen. En ze hoorden geen enge roofvogels meer. Het paleis van de witte fee hebben ze nooit bereikt, maar dat maakt niet uit. Nu de vogels weg zijn en het weer licht is, gaan de oerieboeries terug naar het dorp. En daar beginnen ze allemaal samen te werken om alle paddestoelen van iedereen weer te repareren. Sommige paddestoelen missen alleen een dakje. Andere paddestoelen liggen op de zijkant. En nog andere paddestoelen zijn helemaal kwijt. Dus dat gaan de oerieboeries vandaag doen! En Hubo, Gerto en Moon… die zijn nog wel de hele week bezig om hun winkeltjes opnieuw op te zetten. Ze moeten helemaal opnieuw beginnen met kleertjes en meubeltjes maken om te verkopen. Dat zal wel een tijdje duren.
