Gekruide gnoompjes
In het mooie gnoompjesbos hebben Charlotte, Sofia en Lumie erg veel plezier samen. Ze vliegen rondjes en verstoppen zich soms achter een plukje gras zodat de anderen ze gaan zoeken. En wanneer ze dan gevonden zijn, dan gaan ze allemaal lachen. Dat doen ze graag, lachen, want het hele leven is een feestje! Maar dan heeft Lumie honger. Ze gaan een stukje vliegen om iets lekkers te vinden om op te eten. ‘Kijk daar’, roept Sofia, ‘dat ziet er lekker uit!’. De gnoompjes vliegen dichterbij en zien een paars bloemetje. Een mini miertje vertelt tegen de gnoompjes dat dit paarse bloemetje een Sage plantje is. ‘Denk je dat we die op kunnen eten?’ En Lumie denkt er niet verder over na, hij gaat het gewoon proberen. Hij neemt een hele hap van het paarse Sage plantje en dat smaakte nog lekker ook! Lumie wordt zo vrolijk van de nieuwe, kruidige smaak dat hij blij omhoog vliegt en zijn lichtje laat knipperen. En dan liggen Sofia en Charlotte samen helemaal in een deuk. Want wat zien ze nou? Lumie’s knipper lichtje is niet meer geel zoals altijd! Hij geeft nu paars licht! ‘Waarom lachen jullie nou?’, vraagt Lumie. En dan wijzen de vriendinnetjes naar zijn paarse lichtje en ziet Lumie het ook. ‘Oh wauw! Ik wist niet dat dit kon! Jullie ook, eet een hapje Sage, het smaakt lekker en dan geven jullie ook paars licht!’ Maar Sofia en Charlotte willen geen paars licht geven.. ‘zullen we andere kruiden plantjes zoeken, met andere kleurtjes?’ En dat doen ze! Het mini miertje vertelt dat er verderop ook Kervel plantjes staan. Die zijn groen. Misschien geven jullie dan groen licht. Dat vindt Sofia erg gaaf, want dat is haar lievelingskleur! ‘Die wil ik proeven! Kom, volg me!’, roept Sofia. En ze neemt een hap van het Kervel plantje. Die smaakt ook erg interessant. Sofia kijkt naar haar lichtje… en ja hoor, ze geeft zomaar groen licht! Samen naast de paarse Lumie, ziet de groene Sofia er nu erg feestelijk uit! ‘Nu jij nog, Charlotte..’ en ze vragen aan het mini miertje of hij toevallig nog meer kleurrijke kruiden plantjes weet te staan. ‘Even denken’, zegt het mini miertje… ‘een stukje verderop staat er een plantje met rode stokjes eraan, die ruikt erg sterk…’ En dat maakt de gnoompjes erg nieuwsgierig. ‘Volg mij!’ roept Charlotte. Eenmaal bij het plantje aangekomen ruiken de gnoompjes inderdaad dat het erg sterk ruikt. Zou Charlotte het aandurven om een hapje te proeven? En ja hoor, het gnoompje is niet bang. Ze gaat dichterbij, neemt een klein hapje en….. ze tuft hem meteen weer uit. Ze vliegt heel snel alle kanten op. Links, rechts, naar boven, naar beneden.. en ze roept: Aaaaaaaaa, ik sta in brand! ‘Maar nee hoor’, zegt Lumie’, ‘je staat niet in brand, maar je geeft wel een rood lichtje!’ Het mini miertje moet lachen en zegt: ‘Dit plantje heet cayenne peper.’ En op dat moment weet Sofia wat er aan de hand is. Het is heel pittig en ze gaat een blaadje vullen met regendruppels zodat Charlotte water kan drinken. Al gauw is het pittige, branderige gevoel uit Charlottes mond verdwenen. Maar dat rode lichtje, die blijft nog wel even! En met de paarse, groene en rode lichtjes vliegen de gnoompjes weer terug naar het gnoompjesdorp. Daar vragen alle andere gnoompjes hoe ze aan die mooie kleurtjes komen. ‘Maar die rode stokjes’, zegt Charlotte, ‘die kan je beter niet proeven.’