Verhaal 22 – Boek 4

(Door een bezorgde inwoner van Valkenswaard).

Open brief aan het Valkenswaards weekblad.

Ik geloof niet in fabeltjes of sprookjes en al helemaal niet in kaboutertjes, elfjes en zulke dingen. Maar ik moet dit toch even kwijt: Het gebeurde een paar maanden geleden, ik was savonds mijn hond aan het uitlaten, nog vlug een rondje voor het slapen gaan, ik was vlak bij de Dommelsche Bierbrouwerij. Toen ik plotseling een klein grijs autootje zag rijden, heet reed op het fietspad, vlak tegen de trottoirband . Ik zie dat en denk “daar is iemand met zo een op afstand bestuurbare speelgoed-auto aan het spelen”. Ik lette er verder niet op, totdat het autootje ineens onder een struik stopte, Ik zeg nog tegen mijn hond:” Fido mooi af”. En ben zelf heel stil achter een boom gaan staan, want dan kon ik het beter zien, Het volgende gaat u niet geloven, Uit het kleine autootje komt een piepklein mannetje, Met rare gestreepte kleertjes. Ik schrok me een hoempa. En bleef kijken. Vervolgens kruipt dat kleine mannetje via een openstaand raam de brouwerij binnen..Op dat moment dacht ik dat ik droomde, maar ik zag toch echt een klein mannetje. Vervolgens gebeurde er een paar minuten niets, totdat het kleine mannetje uit de brouwerij gerent kwam, Hij sprong in zijn autootje en reed snel weg. Nogmaals ik geloof niet in sprookjes of fabeltjes, maar ik weet wat ik gezien heb. De maanden daarna ging ik elke avond met Fido hetzelfde rondje lopen op hetzelfde tijdstip, maar heb het mannetje nooit meer gezien….Totdat ik toevallig bij Gall en Gall in de winkel stond, En wat zie ik? Het kleine mannetje staat op het etiket van een bierflesje…

Dit is het autootje dat ik zag.. En deze flesjes staan bij Gall en Gall.