Onrust in Sprookjesland.
Het is een donkere grijze dag in sprookjesland, Xara en Ariebarie zijn op de grens bij de Grote mensenwereld en hebben zich verstopt in een konijnenholletje, Heel voorzichtig kijken ze naar wat er in de verte gebeurd, daar zijn de grote mensen bezig met grote gele machines, en met kettingzagen die veel lawaai maken. Alle bomen achter hen zijn al omgekapt, en daar ligt nu een lange zwarte baan. Ariebarie snapt er niks van, totdat Xara heel stil uitlegt wat daar gebeurd, “Die grote mensen zijn een snelweg aan het maken voor hun stinkende auto’s, eerst komen de houthakkers en hakken alle bomen om, dan komt die grote gele machine en duwt al het zand opzij, en dan komen vrachtwagens met zwart spul dat ze op de grond gooien, en al die dingen komen hierheen, Dus als we niet snel iets doen is het hele sprookjesland dadelijk verdwenen onder dat zwarte spul, en bestaan we niet meer” . Ariebarie schrikt hiervan, en zo snel ze kunnen rennen ze naar Koning Lucas en vertellen wat ze gezien hebben. De Koning denkt even na en zegt tegen Xara: “Vertel dit aan iedereen in heel sprookjesland “. We verzamelen ons vanavond allemaal bij de oude eik, en gaan overleggen wat we kunnen doen. Ariebarie rent vlug naar het Zuiden en vertelt het aan koningin Yvanna en Cobina de tandenfee, en Xara rent naar het noorden en verteld het aan alle andere oeriebieries ,Koning Abel, prinses Millie en prins Samuel, Tsarina Karina, Wiert de Wijze wizzerd en vervolgens ook aan de draken. Op de terugweg vertelt ze het zelfs tegen de gemene apen en aan de Snarfen. Iedereen is heel bang voor wat er gaat gebeuren. Die avond is heel sprookjesland verzameld bij de oude eik, De soldaatjes van Koning Lucas roepen “STILTE,STILTE”. En koning Abel spreekt luid: “ Wie heeft de oplossing voor ons probleem? Want als we niks doen bestaat ons mooie land straks niet meer”. Kristelientje steekt haar hand op en zegt: ”Wensen jullie die mensen gewoon weg, dan betover ik ze in mieren..Wiert de Wizzerd vindt dat geen goed idee, want hij wil de grote mensen met een toverspreuk veranderen in muggen, En de draken willen maar 1 ding..en dat is die grote mensen opeten. “NEE” roept Koning Lucas dan luid, want dan komen er gewoon meer mensen om die weg af te maken, Maar ik heb een beter idee, We hebben onzichtbaarheids-poeder nodig, dat strooien we over heel sprookjesland, want als de grote mensen ons niet kunnen zien, dan kunnen ze ook geen weg maken. En dan lijkt het net of er in plaats van ons land een heel diep ravijn is. Nog diezelfde nacht kookt Svetlaan de gemene heks het onzichtbaarheids-poeder in haar toverpot, en geeft dit aan iedereen. Binnen een paar uren is het hele sprookjesland bedekt met dit poeder. Voor onze vrienden in Sprookjesland verandert er niks, zij kunnen het land nog gewoon zien. Maar smorgens als de grote mensen weer aan de weg gaan werken en vlakbij het sprookjesland zijn ,zien ze iets raars, “Waar komt dit ravijn vandaan?”. Zeggen ze. “Dat was er gisteren nog niet?” “En een brug bouwen over dat ravijn is te duur, dus stopt de weg hier”. De volgende avond is er groot feest in het Oerieboerie-dorpje, iedereen is blij dat dit avontuur goed is afgelopen, en wie is er superblij? Ariebarie, want nu heeft hij vlak bij de grens een super racebaan voor zijn race-auto.
