Verhaal 17 (door Christel)

Princes Millie en Prins Samuel zijn een dagje opstap met Ariebarie

Het was een zonnige zondagochtend, Princes Millie was al vroeg wakker. Ze keek door de gordijnen naar buiten en zag de zon al vollop schijnen. Snel rende ze naar Samuel toe..Sam, Sam wakker worden. Vandaag is het de dag dat we met Ariebarie mee mogen. Snel kleedden ze zich aan. En pakte hun tas die ze de avond ervoor hadden klaargezet. Ze gingen via de blauwe bergen en het moddermoeras naar het oerieboerie dorp. Daar stond Ariebarie al op hun te wachten. ‘Aahh jullie zijn er, dan gaan we gaan we gauw want het is nog een eindje lopen naar de woelie woelie zee. Naar Robertijn, de kapitein van een sjieke boot. Die boot heeft wel 3 zwembaden en heel veel glijbanen en er is zelfs een bioscoop. En wij mogen vandaag met hem mee!’’ Ze gingen via de oranje bomen naar de woeilie woelie zee. Daar stond Kapitein Robertijn al op ze te wachten. ‘’Hoi Ariebarie, lang niet gezien. Jullie zijn vandaag welkom op mijn schip en mogen gebruik maken van alles wat je ziet. Zwemmen, film kijken en onbeperkt eten en drinken en zoveel nagerechtjes eten als jullie willen en op kunnen. En weet je, we hebben zelfs een glijbaan die buiten het schip gaat.’’ Hier hadden ze wel oren naar. Snel deden ze hun zwemkleding aan. Ze liepen naar het hoogste punt van het schip. Hier keken ze hun ogen uit, een glijbaan die helemaal rond het schip liep. Voordat je de glijbaan uit was, was je al 4 keer aan de buitenkant van het schip gegleden. Hij ging zelfs een keer over de kop! ‘’Durven jullie dat wel’’, vroeg Ariebarie? ‘’Jaaahhhhh!!!! riepen Millie en Samuel. Dat durf ik wel zei Samuel, ik ben niet bang.’’ En hij stapte heel stoer en dapper de glijbaan in. En woesjjjj weg was Samuel. Ariebarie en Millie stonden te kijken hoe Samuel door de doorzichtige buizen naar beneden gleed. ‘’Nu wil ik!’’ zei Millie maar ik vind het wel een beetje spannend, wil jij met me mee gaan? vroeg ze aan Ariebarie. En zo gingen ze met zijn tweeen de glijbaan in. Samuel stond ze beneden al op te wachten. Ik wil nog een keer, zei Samuel. Dat gaan we dadelijk nog een keer doen maar ik denk dat jullie wel een ijsje lusten, zei Ariebarie. Jaaah kom, op zoek naar de nagerechtjes. Daar aangekomen wisten ze niet wat ze zagen. Hele mooie beelden en figuren gemaakt van ijs. Het leek wel een sprookje, zo mooi. En tussen die ijsbeelden lagen allemaal lekkere hapjes, van chocolade pudding tot hele mooie ijstaarten. Nou pak maar wat je lekker vindt, maar niet te veel anders krijg je buikpijn. Ze smulden en smikkelden, wat was dit lekker. Als we dit op hebben gaan we naar de bioscoop. De film Encanto begint zo. Ze nemen alledrie een bekertje popcorn en zoeken een plaatsje om te zitten uit. Na de film wilde ze nog een keer van die glijbaan af maar nu durfde Millie wel alleen naar beneden te glijden. Alledrie gingen nog een keer van de glijbaan af. Zo vaak dat ze moe werden. De zon ging al bijna onder. ‘’Kom dan gaan we ons omkleden en richting huis want het is nog een stukje lopen en ik wil voor het donker weer in het oerieboerie dorp zijn.’’ Moe maar voldaan gingen ze naar huis. Princes Millie en Prins Samuel sliepen die nacht bij Ariebarie in de paddenstoel. En morgen zodra het licht wordt gaan we naar ons kasteel toe. Ze kropen lekker hun bedje in en zaten nog even na te genieten van hun leuke dag……..en toen waren ze meteen vertrokken naar dromenland.