Verhaal 15 – Boek 4 (Door opa)

Groot- Klein? Het is een paar dagen geleden dat Xara En Ariebarie de wollige mammoet naar de ijsgrot hebben gebracht voor zijn winterslaap. Maar die avond ligt Ariebarie in zijn kleine bedje en denkt aan Wallie,” hij zal het toch niet koud hebben?: vraagt hij zich af..op dat moment hoort Ariebarie getrippel buiten, en denkt dat zal de mars-boerie wel zijn, want die komt elke avond om paddenstoelen-taartjes te halen bij de bakker. De volgende avond ligt Ariebarie weer in zijn bedje, maar nu hoort hij het getrippel veel dichterbij, zelfs in zijn slaapkamer en onder zijn bedje..”Heb ik last van muizen? Denkt Ariebarie en voorzichtig kijkt hij onder zijn bedje.. PIEW,,PIEW help me Ariebarie!! Hoort hij met een hoog stemmetje. En meteen herkent Ariebarie wie er onder zijn bedje zit, het is Wallie de wollige mammoet, maar dan piepklein. “Wat is er gebeurt?” vraagt Ariebarie. En Wallie begint te vertellen: “Ach Ariebarie ik was net begonnen met mijn winterslaap. Maar plots werd ik wakker werd van een heel akelige stem..en een soort van toverspreuk..Toen ik me omdraaide stond daar Svetlaan de gemene heks. En vervolgens begon ik te krimpen, steeds kleiner en kleiner. En nu ben ik zelfs kleiner dan een muisje. En ben ik weggerend naar het Oerieboerie-dorp, voordat Svetlaan me kon pakken. Maar gelukkig weet Ariebarie de oplossing en samen met Wallie gaan ze naar Kristelientje de wensvlinder. En Ariebarie vertelt in rijm-vorm aan Kristelientje:” Kleine hoed, Grote hoed, maak van Wallie weer een echte mammoet”. En floep, Wallie is weer giga-groot. Maar voordat Ariebarie die wens aan kristelientje vertelde heeft hij nog vlug een selfie gemaakt met Wallie op zijn hoofd..