Verhaal 15 – Boek 3 (door Yva)

De zandloper

Op een regenachtige middag stond de gemene heks Svetlaan voor het kasteel van Prinses Millie en Prins Samuel. Ze bonkte op de poort. BONK BONK BONK… en ze riep ‘Doe open, kindjes!’ Millie en Samuel deden samen de deur open en ze vroegen: ‘wat kunnen we voor je doen?’ En toen begon de heks heel gemeen te lachen: ‘Mu ahahaha ha haaa’… Millie en Samuel keken elkaar vragend aan. Svetlaan zei: ‘Ik heb iets van jullie nodig, jullie gaan mij helpen om een oerieboerie te vangen. Niet zomaar een oerieboerie, maar Xara, jullie vriendinnetje!’  ‘Dat gaan wij helemaal niet doen, gemene heks! Waarom zouden we? Waar heb je Xara voor nodig? En waarom kan je haar niet zelf vangen?’ vroeg Prinses Millie. En toen begon Svetlaan te vertellen: ‘ik ga een nieuwe tover-pap maken.. maar wat die toverpap doet, ga ik lekker niet vertellen. Ik mis 1 ingredient. Er moet snot in van een speciale oerieboerie. Een vriendinnetje van jullie-oerieboerie. Het moet Xara zijn, anders werkt het niet.’….. ‘Nee!’ zei Prins Samuel. ‘Wij gaan jou niet helpen.’ En hij wou de poort dichtgooien. Maar Svetlaan hield hem tegen. De heks toverde een grote zandloper en toverde dat Prins Samuel er in vast zat. Hij kon er met geen mogelijkheid uit! En het zand… kwam door de kleine opening allemaal naar beneden vallen. Allemaal bovenop de prins. En toen zei Svetlaan: ‘Millie, meisje… jij gaat nu Xara halen en als ik haar heb, dan tover ik jouw prinsen broertje weer vrij.’ Prinses Millie werd er een beetje bang van. Ze knikte snel ja naar de heks. Ze zou het doen. Millie keek nog een laatste keer naar Samuel en zag hoe snel het zand naar beneden viel. Als al het zand beneden zou zijn, kon Samuel niet meer ademen! Ze moest echt snel zijn. Prinses Millie rende er vandoor. Zo snel als ze kon. En tijdens het rennen bedacht ze een plannetje. Ze riep heel snel papadraak: GRIM GRAAAAAM, ik moet snel naar het ZUIDENNN. Papadraak kwam aangevlogen, Millie klom op zijn rug en samen vlogen ze naar het kasteel van Yvana de witte fee van het zuiden. Prinses Millie vertelde het hele verhaal. Dat Svetlaan Samuel gevangen hield en dat ze Xara nodig had voor een nieuwe tover-pap. De witte fee schrok ervan. ‘Het is goed dat je deze kant op bent gekomen, Millie. Ik ga je meteen helpen!’. En ze vloog samen met Millie en papadraak terug naar Svetlaan. Ze vlogen helemaal over oerieboerie dorp heen en heel in de verte daar beneden, zagen ze dat Xara veilig was. Xara was samen met Ariebarie en Sniffel rondjes aan het rennen. ‘Gelukkig maar’ dacht Prinses Millie. Toen papadraak bij het kasteel landde, klommen Yvana de witte fee en Prinses Millie van zijn rug af. Het zand in de zandloper was al gestegen. Het kwam al helemaal tot zijn buik. Maar ze waren op tijd! En nog voordat de gemene heks Svetlaan iets kon doen, toverde Yvana met haar witte feeen magie: ‘Ei ei ei, Prins Samuel is nu vrij, en eten eten eten, Svetlaan is haar hele plan vergeten!’ En POEF, Prins Samuel is weer uit de zandloper. Hij klopt het zand uit zijn kleren en trekt zijn schoentjes uit. Hij houdt ze op zijn kop en ook daar komt een hele berg zand uit vallen. Op dat moment vraagt de gemene heks: ‘wat ben ik hier aan het doen? Ik weet het niet meer!’ Ze kijkt vragend naar Prins Samuel en Prinses Millie.. maar die zeggen niks tegen haar. ‘Nou, ik denk dat ik maar naar huis toe ga..’ En Svetlaan ging weg. Prinses Millie en Prins Samuel gaven elkaar een dikke knuffel en toen vlogen ze samen naar oerieboerie dorp. Ze gingen alles tegen Xara vertellen, want het was wel heel belangrijk dat Xara wist wat er gebeurd was en dat Svetlaan achter haar aan zat. Samen met Xara, Ariebarie en Sniffel gingen ze samen spelletjes spelen.