Verhaal 14 – Boek 4 (Door opa)

Wallie de wollige mammoet. Wat gebeurt er nu weer in het Oerieboerie-dorp..Bonk,,Bonk,,Bonk,,Bonk..en bij elke Bonk trillen de paddenstoelenhuisjes. Xara en alle andere Oerieboeries rennen de straat op. Het Bonk geluid komt steeds dichterbij en wordt steeds luider. Heel voorzichtig gaat Ariebarie wat dichterbij kijken en wijst ineens met zijn vinger in de lucht, en roept:” Kijk daar bij de miranja-rivier, daar staat een giga-grote behaarde olifant!! Wel 20 meter hoog, met 2 super-lange slachtanden”..Het Bonk,,Bonk geluid is gestopt en alle Oerieboeries gaan nu kijken. En ja, daar staat een heel grote olifant, helemaal bedekt met lange haren, en veel hoger dan de boomtoppen, zoiets heeft nog nooit iemand in heel het sprookjesland gezien. “Kom Ariebarie” zegt Xara, “We gaan vragen of we deze harige olifant ergens mee kunnen helpen”. Maar dan moet de harige olifant plotseling lachen en bromt:” Ik? Een harige olifant?…hahahah. Nee hoor, ik ben Wallie de wollige mammoet, en ben onderweg naar de grote ijsvlakte om aan mijn winterslaap te gaan beginnen, weten jullie toevallig waar de grote ijsvlakte is? Want eens in de 100 jaren moeten wij mammoeten een heel lange winterslaap doen”. “Natuurlijk weten we waar dat is”. Zeggen Xara en Ariebarie, “ kom we gaan, ik loop wel voorop” Zegt Ariebarie, en hij pakt de slurf van Wallie vast. En zo liepen Ariebarie, Xara en Wallie helemaal tot de grote ijsvlakte. Maar dat is wel een rare vertoning. Een piepklein Oerieboerie-jongetje en daar achteraan een 20 meter grote mammoet. eenmaal op de grote ijsvlakte aangekomen zocht Wallie de grootste ijsgrot uit en ging lekker liggen slapen. En omdat Ariebarie en Xara nu toch dichtbij Baby-draakje zijn, gaan ze daar lekker op visite.