De schatkaart
Op een mooie ochtend waren Xara en Ariebarie samen in het kasteel van Prinses Millie en Prins Samuel. Met zijn viertjes speelden ze spelletjes. Eerst bordspelletjes, maar al gauw wilden ze allemaal bewegen en gingen ze verstoppertje spelen. Prins Samuel mocht tellen. 1, 2, 3,… Ariebarie en Xara renden heel snel naar de zolderkamer. Daar kwam nooit iemand en daar lag alles onder het stof. Daar zou Prins Samuel ze nooit vinden! Ze klommen door een grote kier in het hout naar binnen toe. HATSJOE! riep Xara toen ze moest niezen van al het stof. Ze liepen verder naar binnen en keken hun oogjes uit! Wat stonden daar veel oude dingen! En enge standbeelden.. en grote spinnewebben. En veel oude dozen. En toen zag Ariebarie iets speciaals. Een oude landkaart. ‘He xara, kijk nou, dit lijkt sprookjesland wel!’. Hij liet de kaart aan Xara zien. ‘Oh wauw,.’ zei Xara. ‘Er staat een rood kruis in deze hoek.’ En toen wees Ariebarie naar een blauwe streep op de kaart: ‘dat lijkt wel op de miranja rivier, en dan is dit de waterval!’ De rode kruis stond helemaal in het verre oosten. Nog veel verder dan het kasteel van Tsarina Karina, de koningin van het Oosten. Zo ver waren Xara en Ariebarie nog nooit geweest! HATSJOE zei Xara weer… en toen vloog de deur van de zolderkamer open. Daar stonden Prinses Millie en Prins Samuel. ‘Jullie zijn gevonden!!’ riep de prins. En toen zagen ze de hele oude landkaart die Ariebarie en Xara vast hadden. Wat zou daar te vinden zijn? Waarom staat daar een rood kruis? ‘Dit is een hele leuke zoektocht!’ riep Prinses Millie! ‘Ja! riep prins Samuel, ‘we moeten uitzoeken wat er te vinden is bij het rode kruis!’ Xara had het idee om eerst langs te gaan bij Yvana de witte fee van het Zuiden. Zij wist misschien wel waar deze schatkaart naartoe zou gaan. En dat deden ze. Met een draak vlogen Prins Samuel, Prinses Millie, Xara en Ariebarie helemaal naar het kasteel van Yvana de fee. Koning Robinio was daar ook! Ze waren samen thee aan het drinken toen de draak aan kwam vliegen. ‘Hallo!’ riep Yvana. En toen vertelde Ariebarie het verhaal van de schatkaart. Koning Robinio keek meteen heel enthousiast, hij houdt wel van zoektochten! Maar niemand leek te weten wat er gevonden kon worden bij het rode kruis. ‘Weet je wat’ zei de witte fee, ‘wij gaan met jullie mee’. En met zijn allen begonnen ze aan de grote tocht. Langs de mirhanja rivier, langs de vleervlammen grotten. Daar liepen ze, helemaal naar het verre oosten. Ze liepen verder en verder. En nog veeeel verder. Tot ze ineens niet meer verder konden wandelen. Er was namelijk een hele grote waterval! Nog veeeel groter dan de waterval langs oerieboerie dorp. Deze waterval was erg groot en gevaarlijk. Er hing een wiebelbruggetje over de diepte. Je kon daar heel ver naar beneden vallen! ‘Ojeeee’ zei Xara, ‘ik durf dit niet’!! En ook Ariebarie vond het veel te spannend. ‘Kom Ariebarie, wij gaan terug naar het kasteel van Tsarina Karina, we wachten daar op jullie.’ Dus nu bleven alleen Prins Samuel, Prinses Millie, Koning Robinio en Yvana de witte fee achter. ‘Wij tillen jullie wel op, dan kunnen we over het bruggetje verder naar het Oosten lopen’, zei Koning Robinio. En dat deden ze. Het bruggetje schommelde een beetje naar links en naar rechts. Het was erg spannend. Maar gelukkig viel er niemand! Toen ze eenmaal aan de overkant waren, waren ze al bijna bij de rode kruis op de schatkaart. Nog een klein stukje wandelen en ja hoor, ze zijn er! ‘Dat was een lange tocht’ zei Koning Robinio… Maar wat vinden ze daar? ‘Een grote kluis!’ riep Prins Samuel. Prinses Millie maakte de kluis open en toen kwamen er allemaal gouden munten, diamanten en sierraden uitrollen! ‘Kijk eens aan’ zei Koning Robinio terwijl hij een gouden zwaard pakte, ‘deze is mooi, die neem ik mee’. Prins Samuel was meteen onder de indruk van een nieuwe, gouden kroon. En Yvana de witte fee en Prinses Millie? Die gingen meteen wat nieuwe sierraden uitproberen! ‘Het is te veel om allemaal mee te nemen..’ zei Prinses Millie. ‘Weet je wat, zei Yvana de fee, we gaan terug naar het kasteel van Tsarina Karina, daar laten we Ariebarie een draakje roepen, hij is heel goed in dat ge-GRIM GRAM GROM. En dan kunnen we met een draak alle gouden munten ophalen. En dan gaan we alle munten verdelen over iedereen in sprookjesland! En dat deden ze. En iedereen van heel sprookjesland was blij! Ook de snarfjes kregen allemaal een gouden munt! .. want het waren er zoveel… Die snarfen zeiden geen dankje.. maar ze keken wel een beetje blij.
