Gemene snarfjes
Er was eens een dag en Xara hoorde een klein geluidje. En dat geluidje ging maar 1 keer: pew pew, pew pew. Xara keek naar buiten en ze zag helemaal niks. Xara was haar kleertjes aan aan het trekken en ze liep naar buiten, naar waar het geluid vandaan komt. Daar zag ze ineens hele grote mensen van grote mensenwereld, die kwamen in oerieboerie dorp terecht doordat Santa ze een landkaart had gegeven met kleine oerieboeries erop. En die grote mensen waren met elkaar aan het praten over snarfjes. En de snarfjes hoorden dat ook, ze gingen wachten en wachten tot het nacht was en toen gingen ze een gemeen plannetje bedenken om de oerieboeries te plagen. En ja hoor, ze kregen een plannetje om alle oerieboeries te vangen en in de mirhanja rivier te gooien! En de snarfjes deden dat. Ze vingen alle oerieboeries toen ze sliepen en ze gooiden de oerieboeries 1 voor 1 in de rivier. Plons! De mirhanjas zwommen met de oerieboeries naar boven toe en zetten ze allemaal weer veilig op het gras. The end!