Vogeltje
Op deze nieuwe dag, besloten Ariebarie en Xara samen met Yvana de witte fee van het Zuiden om samen een wandeling te maken in het bos. Ze wandelden langs prachtige bloemenvelden, door heldere beekjes en langs de grootste bomen die ze ooit hadden gezien. Opeens hoorden ze een geluid dat klonk als een vogel die zong. Ze keken omhoog en zagen een prachtige vogel, die een lied zong. “Wat een prachtige vogel”, zei Ariebarie. “Ja,” zei Xara, “en hij zingt zo mooi. Laten we hem volgen.” Yvana knikte instemmend en samen volgden ze de vogel door het bos. Na een tijdje kwamen ze bij een prachtige open plek, waar de vogel landde op een tak. “Kijk,” zei Xara, “de vogel heeft ons hier gebracht.” “Ja,” zei Ariebarie, “dit is een magische plek.” Yvana de witte fee knikte instemmend. “Laten we hier even zitten en genieten van de schoonheid van de natuur,” zei ze. En zo zaten ze daar, genietend van het uitzicht en het gezang van de vogel.
Yvana, de witte fee, toverde een prachtige regenboog van licht boven de open plek waar ze zaten. Het licht danste over de bladeren van de bomen en de bloemen, creërend een betoverende sfeer. “Laten we dit moment vastleggen voor altijd,” zei Yvana, terwijl ze haar toverstok uit haar tas haalde. Met een enkele beweging van haar stok, veranderde ze de open plek in een magische tuin, waar de bloemen en bomen altijd in volle bloei stonden en de vogel altijd zong. “Nu kunnen we hier altijd terugkomen en de magie herbeleven,” zei Yvana tevreden. De twee oerieboeries keken verbaasd naar de tuin en bedankten Yvana voor de magie.
Ze bleven totdat de zon onderging en het tijd was om terug te keren naar Oerieboerie Ville. Ze zwaaiden vrolijk naar de vogel en beloofden terug te komen. Dit was het einde van een mooie, magische dag.