Het lied van Sniffel
Op een zonnige dag gingen snarfje Sniffel, Prinses Millie, oerieboerie Xara en gnoompje Sofia samen varen in een bootje over de grote minderminnenzee. ‘’Varen, varen, wij gaan varen, varen naar de overkant..’’ Ze zaten allemaal in een houten bootje en ze hadden peddels vast om te sturen en sneller te gaan. Ze speelden spelletjes onderweg. ‘’ik zie, ik zie wat jij niet ziet, en de kleur is Blauw!’’ … ‘’Makkie!’’ zei sniffel… ‘blauw is de zee! We kunnen beter liedjes gaan zingen, dat is veel gezelliger.’ En Sniffel begon te zingen: Mi mi mi La la la Tra la la Leeeeeeee’’ Ze kon niet zo mooi zingen en al haar vriendinnetjes hielden al gauw hun oortjes dicht. ‘’Stop!!’’ zei Xara. ‘’Stop alsjeblieft met zingen Sniffel, je kan er niks van!’’ zei ook prinses Millie. ‘’Je jaagt de zeevogels nog weg met deze herrie’’, zei ook Sofia die erbij vloog in het bootje. Sniffel werd er een beetje sip van. Ze vindt zingen altijd zo leuk om te doen, maar niet wanneer al haar vriendinnetjes zo doen! Ze is maar beter stil.. ‘’Weet je wat’ zegt Xara. Ik weet wie er heeeeel mooi kunnen zingen! De minderminnen! Zullen we ze vragen een mooi lied voor ons te zingen? ‘’Goed idee.’’ Het gnoompje Sofia vloog een beetje omhoog om te kijken waar de minderminnen precies waren onder de zee. ‘ik zie ze! Kom, volg mijn lichtje!’ Het gnoompje vloog voorop en de vriendinnetjes peddelden haar achterna met het bootje. Toen het bootje vlak boven de minderminnen was, kwamen de minderminnen nieuwsgierig naar boven gezwommen. ‘Oh hallo!’ zeiden ze. ‘We hoorden Sniffel zojuist al een liedje zingen.. daarom waren wij helemaal naar beneden gezwommen, zodat we het niet hoorden!’ Sniffel vond dat niet zo leuk en ze keek heel sip. Prinses Millie vroeg: Willen jullie een mooi lied voor ons zingen?’ En ja hoor. Dat doen de minderminnen maar al te graag! De minderminnen gingen in een kring rond het bootje zwemmen en hielden elkaars handjes vast. Omstebeurt doken ze met hun hoofdjes onder het water en wanneer ze naar boven kwamen, zongen ze samen het mooiste lied! ‘Aaaah, Laah Leeh. Aaah, Laah, Looh. Aaaah Laah Leeh Jah!’ De minderminnen kunnen zo mooi zingen dat alle vriendinnetjes in het bootje tranen in hun oogjes kregen. Ook Sniffel vond het prachtig en ze wou dat ze net zo mooi kon zingen als de minderminnen. ‘Ik heb een idee!’ zei Sofia. En ze vroeg aan de minderminnen: ‘Kunnen jullie Sniffel ook zo mooi leren zingen?’ En dat gingen ze doen. Ze namen Sniffel mee onder in de zee. Sniffel moest zichzelf goed vasthouden aan de rug van een mindermin en ze nam voordat ze het water in dook een grote hap met lucht. Toen zwommen de minderminnen samen met Sniffel naar een grot onder in de zee. In de grot was gewoon lucht om te ademen, het water kwam daar niet. De minderminnen vertelden aan Sniffel: Om zo mooi te kunnen zingen, moet je eerst 3 slokjes water drinken van die waterval, daarzo.’ Er was namelijk een hele mooie waterval midden in de grot. Het water had alle kleuren van de regenboog! Blauw en rood en geel en groen en zelfs oranje! Het was de allermooiste waterval die Sniffel ooit had gezien. Ze dronk 3 slokjes van het speciale water en probeerde daarna haar liedje te zingen: La la laahh, Leeh Li Lohhja! Ooooooooh, wat was Sniffel blij! Ze zwom samen met de minderminnen terug naar boven toe en toen ze weer in het bootje zat, ging ze haar lied zingen voor al haar vriendinnetjes. Gnoompje Sofia, Prinses Millie en Xara waren erg blij voor het lieven snarfje Sniffel. Ze kregen nu ook traantjes in de ogen wanneer Sniffel haar lied zong, want het was zo mooi! De hele middag hebben de vriendinnetjes samen op de boot gezeten. Toen ze allemaal moe waren, gingen ze naar het oerieboerie dorp toe en daar kregen ze allemaal lekkere paddenstoelen taart met fruitlollies te eten.