Boek 2 – Verhaal 5 (door Kamille)

Lieve snarfjes

Er was eens een dag, Xara werd wakker en toen zag Xara een plaatje dat de snarfjes lief waren. Op dat plaatje stond een foto van snarfjes en de letters: Nu zijn de snarfjes LIEF! Yvana, de witte fee van het Zuiden had de snarfjes lief getoverd. En toen stond daar Sniffel in Xara’s paddestoelen huisje. Sniffel zei: Hallo! En Sniffel had een kaartje van de lieve snarfjes, waar ook een olifant op stond. En Sniffel vertelt tegen Xara dat ze een olifant aan het voeren was. Toen kwam er een lieve snarf bij. Xara vroeg aan de snarf: Mag ik met jouw voetbal spelen? En de lieve snarf zei: ja! Sniffel zei ook: ja. En Xara, Sniffel en de lieve snarf gingen samen voetballen. Toen kwamen ze Kijzer Abel tegen. Kijzer Abel zegt tegen Sniffel: Oh, kijk dat nou, de andere snarf is jullie niet aan het plagen! Xara legde aan Kijzer Abel uit dat de witte fee van het Zuiden alle snarfjes lief had getoverd. En Kijzer Abel zegt: ‘Hoe dan?’  En op dat moment kwam een een konijntje aan van de tuin van de witte fee van het Zuiden. Het konijntje had een wortel vast en vertelde dat hij die van de lieve snarfjes had gekregen! Xara zegt dat ze samen met Sniffel en de lieve snarf voetbal aan het spelen is. Toen kwam de witte fee van het Zuiden aangevlogen. En ze zegt: Ik had de snarfjes met mijn toverstokje lief getoverd! De snarfjes waren namelijk het dak van mijn kasteel kapot aan het maken. Het dak is gemaakt van allemaal riete bladeren, en de snarfjes wilden die 1 voor 1 eruit trekken. Echt alle snarfjes deden mee! Toen de witte fee dat zag, toverde ze: Abra Kadabra Out, snarfjes zijn nooit meer stout! The end!