Leintje het dolfijntje
Baby oerieboeries worden geboren zonder tandjes. Xara kent een hele lieve baby boerie, haar naam is Arielle, ze is pas 7 weekjes oud. Arielle beet een keer op Xara’s vinger tijdens het knuffelen, maar het deed geen pijn, want er zaten geen tandjes in! Toen Xara dat tegen Ariebarie vertelde, had hij een goed idee. ‘’kom’’, zei hij, ‘’we gaan aan Cobina de tandenfee tandjes vragen voor baby Arielle.’’ Na de wandeling kwamen Xara en Ariebarie bij de woonboot van de tandenfee aan. Ze woont op het water. ‘’Hallo oerieboeries.’’ Zei de fee. ‘’Hallo Cobina’’ zei Xara. En ze kregen een stukje appeltaart en thee. ‘’Wat leuk dat jullie op vitiste zijn!’’ ‘Jaha..’’ begon Ariebarie. ‘’Ik vroeg me af.. kun je tandjes brengen aan de baby boerie Arielle?’’ ‘’Oh!, zei de tandenfee. Ik kan geen tandjes brengen. Die groeien vanzelf. Over een hele tijd zul je zien dat de baby wel tandjes heeft. ‘’Ach, zei ariebarie. Dan zal Arielle moeten wachten op haar tandjes. Zullen we dan maar gaan zwemmen?’’ Xara zei meteen ‘ja!’. Ze sprongen van Cobina’s woonboot af, zomaar in de zee. Dat vonden ze zo leuk dat ze uit het water klommen en nog een keer sprongen. En nog een keer, en daarna nog een keer. PLONS. Ze hadden heel veel plezier! Maar toen kwam Ariebarie ineens met veel pijn en dikke tranen weer uit het water. ‘’Wat is er?’’ vroeg Xara meteen. ‘’AUW auw auw’’.. riep Ariebarie. ‘’Ik zie het al’’ zei Cobina. ‘’Arie is tegen een rots gesprongen in de zee. ‘’Mijn beeeeeen doet pijn’’ gilde Ariebarie het uit. ‘’Gelukkig…’’zei Cobina ‘’.. woont Leintje het dolfijntje hier vlakbij. Cobina de fee toverde met haar toverstokje een wit licht in het water. Het witte licht scheen heel ver en heel diep naar de bodem van het zee. Op dat moment kwam er een dolfijntje naar boven zwemmen. Niet zomaar een dolfijntje, een hele speciale, blauwe dolfijn die een warme, lichte gloed uitstraalde! Hij gaf licht! Cobina glimlachte van Xara’s reactie. Xara had nog nooit zo een speciale dolfijn gezien. ‘’Dit dolfijntje heet Leintje, het is een genees dolfijntje.’’ Leintje zag meteen dat Ariebarie pijn had. Ze zwom naar hem toe en kwam met haar snuit dichterbij. En toen gaf Leintje Ariebarie een dolfijnen kus! SMAK… Tijdens de kus gaven het dolfijntje en Ariebarie allebij licht. Het was heel mooi om te zien! Maar wat gebeurde er? Op dat moment ging Ariebaries pijn meteen weg. ‘’wauw’’ zei hij, ‘’dat is een speciale dolfijn, ik voel nu helemaal geen pijn!’’. Xara en Ariebarie waren klaar met zwemmen en gingen in een veilig bootje terug naar wal. Geen gevaarlijke rotsblokken meer. ‘’dankjewel Leintje en Cobina!’’ riep Xara. ‘’tot ziens!’’. En de oerieboeries liepen vol nieuwe verhalen terug naar het dorp. Eenmaal terug thuis hadden ze wel honger. Wat staat er vandaag op het menu? Paddestoelen pap met bos-uitjes en toast. Jummy! Ariebarie ging aan tafel zitten en vertelde zijn dolfijnen verhaal aan alle andere boeries. En na het eten, gingen ze allemaal slapen.