Ma Lei Zie Je
Sniffel huppelde vrolijk door het bos. Ze had een houten stokje vast en deed net alsof ze kon toveren. En ze riep: ‘Hocus Pocus Ei Zie Je, ik tover een Ma Lei Zie Je. Xara hoorde dat en liep naar Sniffel toe. ‘Wat tover je?’ Waarop Sniffel zei: ‘Ik weet het niet goed, een Maleisië?’ Xara vroeg: ‘Een Maleisië? Weet je wat dat is?’ Maar Sniffel wist dat niet. Ze zei: ‘Ik hoorde twee bosnimphen praten over een Maleisië. Het klinkt zo magisch! Het is net een verzonnen woordje. Misschien als ik een Maleisië kan toveren, komt er een hele, magische Feeënwereld tevoorschijn!’ Sniffel begon te glimlachen van haar eigen idee. ‘Dat zou gaaaaf zijn!’ Maar Xara hielp haar uit de dagdroom. ‘Maleisië is een land, een land hier heel ver vandaan. Wat zeiden de bosnimphen nog?’ Xara is erg nieuwsgierig naar de grote mensen wereld. Ze hoort steeds Ariebarie’s verhalen. Maar meer wist Sniffel niet. Ze had alleen Maleisië onthouden. Maar Sniffel glimlachte lief: ‘Voor zover we weten, Xara, zou Maleisië wel een echt, magisch Feeënland kunnen zijn.’ Xara vond Sniffel wel schattig als ze zo enthousiast was, dus ze ging er een beetje in mee. ‘Kom Snif, dat gaan we navragen bij onze sprookjes feeën. We gaan bij Cobina de tandenfee langs, misschien weet zij wel iets over de magische feeën wereld ‘’ma lei zie je’’. En ze liepen samen de hele middag, op weg naar de tandenfee. Eenmaal daar aangekomen kregen ze kruidenthee en een paddestoelen koekje. ‘Hallo, Xara en Sniffel!’ Na haar koekje ging Sniffel meteen weer vrolijk verder toveren. ‘Hocus Pocus Ei zie Je, ik tover een Ma Lei zie Je!’ Waarop Xara aan Cobina de tandenfee vroeg: ‘weet jij iets over de grote mensen wereld en alle landen? Weet jij iets over Maleisië?’ En daar wist Cobina wel een beetje over. Ze pakte haar toverstokje en tikte 3x in de lucht en opeens verscheen daar een zwevend boek tussen allemaal kleine mini sterretjes en tover vonkjes. Het boek sloeg zichzelf open en Cobina vertelde: ‘Ik ben zelf nooit in Maleisië geweest, maar we kennen iemand die daar wel geweest is! En dit is het fotoboek ‘Memorylane’, hier hebben ze heel veel foto’s van het verre land Maleisië ingeplakt.’ En het zwevende boek slaat heel langzaam steeds een pagina om. En Sniffel en Xara? Die staan heel verwondert naar de foto’s in het boek te kijken. ‘Wow, wat mooi! Wat zijn dat voor gele dingen? Zijn dat echte mensen?’ En dan begint Cobina te lachen. ‘Nee, die gele poppetjes noemen ze geloof ik Lego poppetjes. Maleisië is heel groot, zo groot dat er een heel Lego Land in past! Vol met lego poppetjes! Maar je kan alles aan Prins Samuel en Prinses Millie vragen. Het is hun fotoboek, ze zijn daar op reis geweest! En Yvana de witte fee en Koning Robinio waren daar ook bij.’ Xara en Sniffel keken nog steeds verwondert naar het zwevende fotoboek en de gele lego poppetjes die op de foto’s stonden. ‘Lego?’ vroeg Sniffel… ‘Dat klinkt bijna net zo magisch als Maleisië! En ze huppelde weer vrolijk verder: ‘Hocus Pocus Hego, Ik tover een Lego!’… Sniffel kan niet echt toveren, vooral niet met houten stokjes van het bos… maar Cobina wel! Ze is een fee. Een tandenfee met een echt toverstokje, en ze kent wel een hele leuke speelgoed-spreuk. Ze zwiert haar toverstokje sierlijk door de lucht en zegt: ‘Geel en Veel, Lego Speel!’ En ja hoor, de hele kamer ligt ineens vol met legoblokjes, legopoppetjes, lego autootjes en lego treintjes. Sniffel is er heel blij mee en gaat heel lang lego bouwen. Xara is onder de indruk en ze weet dat Ariebarie dit ook graag wilt zien. Ze gaat op zoek naar een spinneweb in Cobina’s woonboot en vertelt via het wereld wijde web alles tegen Ariebarie. Die is nu ook onderweg, hij wilt alles weten over Leee go.