Xara en Dokus de kattenkwaad kat
Het was een gewone doordeweekse dag. Xara had zin om een wandelingetje te maken. De zon scheen af en toe en soms vielen er af en toe wel druppeltjes regen naar beneden maar dat vond ze wel lekker. Het was niet koud. Xara liep naar het westerpad want daar staat een enorme oude eik. Die is zo ontzettend groot en mooi. Ze stopte om die boom te bekijken. De zon was weer gaan schijnen en Xara ging lekker tegen de boom aanzitten. Woow die boom is echt groot als ik zo naar boven kijk, dacht ze. Zo zat ze zeker 5 minuten te genieten totdat ze heel zacht gemiauw hoorde. Wat was dat? en waar kwam dat vandaan? Toen hoorde ze het weer. Voorzichtig ging ze kijken. Het was een heel klein bang katje, een kitten was het nog. Helemaal alleen. Voorzichtig kwam het baby katje naar Xara gekropen en krulde zich tegen Xara aan en viel in slaap. Xara nam het katje mee naar huis. Ze had besloten om het te houden en te verzorgen. Nu moet ze nog een naam hebben. Ja ik noem haar Dokus dacht xara. Dat vind ik een leuke naam. Snel had Xara een lekker warm mandje gemaakt. Dokus kroop er meteen in en viel weer in slaap. De dagen gingen voorbij en Dokus voelde zich steeds meer thuis. Hoe meer ze zich thuis voelde, hoe meer de kattenkwaad begon. Ze had ontdekt dat ze vlijm scherpe nagels had en met een paar sprongen, sprong ze zo de gordijnen in. En helemaal tot boven in. Xara was er niet blij mee en wilde Dokus pakken. Snel sprong Dokus boven op de kast. Xara liep nu weer richting de kast. Dokus….kom eraf! Maar Dokus had geen zin om te luisteren. Zij vindt het spel, ‘Pak me dan, als je kan”, leuker. En net als Xara haar wilde pakken, sprong Dokus op het aanrecht. Oh Dokus toch, wat is er nou? Maar Dokus had andere plannen, ze had zelfs de gekke 5 minuten. Ze rende als een gek door heel de kamer heen en sprong overal op. En miauwde heel hard. Toen gebeurde het opeens, Xara zag het gebeuren. Ze sprong bovenop de vensterbank, daar stonden allemaal baby paddestoel plantjes, die ze goed verzorgde zodat de paddestoelen goed groeiden om later paddestoelpasteitjes van te maken. Alle potjes met de plantjes vielen met een klap op de grond kapot. Wat nu? Ze zou daar pasteitjes van maken voor het grote straat feest. Xara was echt een beetje in paniek en dat merkte Dokus, zij was toch ook wel een beetje geschokken van de herrie. En kroop snel weg onder het bed. Xara pakte haar jas want het was nu wel harder gaan regenen. Snel liep ze naar Ariebarie en vertelde wat er gebeurt was. Ariebarie moest wel hard lachen, ja katten houden van kattenkwaad zei hij. Weet je, dan gaan we naar het paddetoelen veld en halen we daar de jonge paddestoelplantjes, ik heb nog wel een aantal lege potjes. Xara en Ariebarie liepen naar de schuur van zijn huisje. Laat de paddestoel plantjes maar hier. Ik verzorg ze wel want dan kan die gekke Dokus van jou ze niet weer omstoten. Xara was best moe geworden en ging naar huis. Toen Xara thuis kwam sprong Dokus meteen in haar armen en begon te spinnen. Dokus had wel door dat ze ondeugend is geweest…..Dokus, Dokus toch.