Verhaal 18

Xara en Sniffel

Xara en Sniffel, het lieve snarf meisje. Het is een heel warme dag in het sprookjesland, iedereen loopt te puffen… Wat is het warm zegt xara tegen ariebarie, nou, nog iets warmer en ik smelt zegt arie. Kunnen we iets verzinnen om af te koelen? En xara zegt hardop: “kom we gaan naar de waterval, daar onder is het lekker fris.” Onze vrienden pakken hun zwemspulletjes en rennen langs de oranje bomen in de richting van de waterval…”stop”..zegt xara ineens, “en heel stil zijn, kijk daar,” “waar” zegt arie, “nou daar in de zijkant van het wiebelpad”…ja nu zie ik het, zegt ariebarie, daar zit een snarf, een klein snarfje..een klein snarf meisje,..xara en ariebarie sluipen langzaam dichterbij… wat zien ze nu? Het kleine snarfje zit te huilen, dat is zielig zegt xara.”.kom we gaan vragen waarom die kleine snarf huilt..”pas op zegt ariebarie. Het kan een truuk zijn om ons te lokken” nee hoor zegt xara, ik ben niet bang voor een klein snarf meisje.. vlakbij ziet de kleine snarf onze vrienden.” Laat me met rust” schreeuwt de snarf…”maar waarom huil je” vraagt xara.. wil je dat echt weten zegt de snarf…”nou..omdat ik altijd gepest word door alle andere snarfen” “en omdat ik helemaal geen vriendjes heb””en ik wil snarfbal spelen”.”maar dat kan ik niet alleen”…ach zegt xara, dan spelen we toch gewoon met ons drieen snarfbal, onder de waterval, want daar is het lekker fris …”echt?” vraagt het snarf meisje…willen jullie mijn vriendjes zijn? “ natuurlijk roepen xara en ariebarie tegelijk…en hoe heet jij? vraagt xara …ik ben sniffel zegt het snarf meisje, terwijl ze haar traanjes wegveegt..en er een grote glimlach verschijnt op haar kleine snarfen snoetje.. De hele middag spelen de 3 vrienden onder de waterval totdat de zon bijna onder is..en het niet meer zo warm is..”we moeten naar huis”, zegt xara, want in het donker in het bos is gevaarlijk, “waarom? “ vraagt sniffel, nou, dan komen de snarfen ons pakken. zegt xara..daar moeten onze 3 vrienden wel een beetje om lachen, omdat ze de hele middag met een snarf gespeelt hebben…ze nemen afscheid van sniffel, die hun nog even naroept “morgen weer hier spelen?” natuurlijk roept xara…”tot morgen”…