Hongerige monsertjes
Xara was op een vroege ochtend fijn aan het wandelen. Ze had een rugzakje meegenomen met een lekker paddestoelen picnic ontbijtje erin. Ze was heel vrolijk en genoot van alle mooie bomen en plantjes om haar heen. Totdat ze in het betoverde bos aankwam. Opeens hoorde ze ‘’Grr, grrr, honger..’’ het klonk heel stilletjes in de verte. Ze stond even stil, maar toen ze het niet meer hoorde, liep ze weer verder. En toen hoorde ze alweer ‘’Grr, grrh, honger..’’ deze keer klonk het geluid luider. En toen nog een keer ‘’Grrrr grrrrr hongerrrr’’ en nog een paar keer. Xara vond het erg spannend. Want ze weet dat er hele spannende monsters in het betoverde bos wonen. Xara bleef stil staan. En het geluid kwam steeds dichterbij, haar kant op ‘Grrr grrr hongerrr… grr grrr..’’ Tot op het moment dat ze een monstertje van achter de boom zag verschijnen. Het monster kwam Xara’s kant op en hield zijn 2 armpjes voor zich uit. Hij zei: Grrr, grr hongerrr.. En er kwamen nog veel meer monsters van achter de bomen vandaan. Ze kwamen allemaal Xara’s kant op lopen!! ‘ojee..’ dacht Xara toen. Allemaal spannende monsters in het betoverde bos die zeggen dat ze honger hebben. Maar Xara liet zich niet kennen en ze vroeg: hebben jullie honger? Waarop het antwoord was: Grrrr, grrrr, hongerrrr’’. ‘Wat lusten jullie te eten?’ vroeg Xara.. hopende dat de monstertjes geen oerieboeries lusten.. Ze zei er nog vlug achteraan: ‘Ik heb cupcakes in mijn rugzakje, die kunnen we samen delen.’ Dat vonden de monstertjes een goed idee. Samen met Xara aten ze alle cupcakes op, iedereen kreeg een paar stukjes. Dat was smullen! Maar ojee… de monstertjes begonnen alweer: ‘Grrr, grrr, nog meer hongerrr!’’ ‘Maar nu zijn alle cupcakes op!’ riep Xara! De monsters gingen even onder elkaar mompelen, Xara kon het niet verstaan. Zouden ze aan elkaar vragen of ze het oerieboerie meisje gaan opeten? Xara werd een beetje bang. Ze vertelde: ‘Oerieboeries zijn niet eetbaar. Als jullie mij opeten dan krijgen jullie heeeel veel buikpijn.’ Dat vonden de monstertjes niet zo een goed plan. Ze willen geen buikpijn krijgen, dus ze lieten Xara met rust. Maar 1 van de monsters vroeg wel: ‘Grrr meer cupcakes?’ Xara moest een beetje opgelucht lachen. ‘Ja natuurlijk, er zijn zoveel cupcakes als dat jullie willen!, maar daarvoor moeten jullie wel helemaal teruglopen naar oerieboeriedorp.’ En samen met de monstertjes liep Xara terug naar het dorp, naar de bakker toe. Daar aten alle monstertjes alle cupcakes op tot hun buikjes helemaal vol zaten. Dat was smullen…