Verhaal 11 boek 2 (door opa)

Ariebarie leert rekenen.

Xara en ariebarie zitten smorgens met hun voetjes in de mieranja rivier en xara wijst naar de regenboog visjes..1..2..3..4..5..6..7..8..9..10 zegt ze. Terwijl ze de visjes 1 voor 1 telt.. Ariebarie kijkt verwondert, en zegt “hoe doe je dat Xara?”. “Nou gewoon tellen”. zegt Xara..”1 visje, dan nog 1 visje is 2 visjes, en nog in visje is 3 visjes..enzovoort”. Ariebarie krabbelt achter zijn flaporen, hij snapt er niks van..”kan je mij dat leren Xara? “ vraagt hij. Maar hoe goed Xara ook haar best doet, ariebarie snapt niet dat 1 en 1 , 2 is… “Hoe moet ik dit uitleggen” denkt Xara..zodat Ariebarie dit nooit meer vergeet. Plots weet ze de oplossing,: “Kom Ariebarie, we gaan naar Tato-tom, de tato-oerieboerie van het dorp, Die weet vast wel een oplossing, zodat je nooit meer vergeet dat 1 en 1 , 2 is… Aangekomen in de winkel van Tato-Tom , legt Xara uit wat het probleem is. Tato-Tom moet hard lachen en zegt: “ik heb de perfecte oplossing”, “ kom hier maar eens zitten Ariebarie”.. En hij pakt een grote zwarte stift, en schrijft onder elkaar op de arm van Ariebarie: 1+1=2, 1+2=3, 1+3=4 en zo helemaal tot 10.. Ariebarie is helemaal gelukkig, nu kan hij dit nooit meer vergeten. En als je ooit een oerieboerie ziet met zwarte inkt op zijn armen…dat is dus Ariebarie.