Verhaal 32 – Boek 5 (Door Yva)

Watervalletjes feest

De gnoompjes hebben iets nieuws ontdekt. Er zijn namelijk leuke watervalletjes ontstaan door de regen. Ze zien er zo leuk uit, en de gnoompjes willen er graag in spelen. Maar dat kan niet, want dan worden de vleugeltjes nat.. en met natte vleugeltjes kunnen ze niet vliegen. En dan bedenkt Sofia een goed idee. Wanneer ze zichzelf inwikkelen in een blaadje en zo hun vleugels beschermen, kunnen ze wel genieten van de waterval glijbaantjes! En dat doen ze. De vriendinnetjes Sofia en Charlotte hebben elkaar ingewikkeld in een blaadje en beginnen bovenaan de waterval, ze leggen hun voetjes in het stromende water en dan laten ze zichzelf verder glijden. En met een plons komen ze beneden in de water poel terecht! Dat is zoveel plezier! De gnoompjes vriendinntjes Charlotte en Sofia gaan opnieuw en opnieuw. En ze lachen samen zoveel. En dat komt Lumie eraan. En hij zegt: ‘Het wordt al laat, het is bijna donker. Hoelang blijven jullie nog buiten spelen? ’s Nachts komen de snarven ons bang maken als ze weten dat we nog wakker zijn, dat is niet veilig.’ Maar de gnoompjes willen nog niet naar binnen toe. Het is veel te leuk om te stoppen! ‘Kom met ons meespelen, Lumie. Kom!’ roepen ze. En dat doet Lumie. Want waterval glijbaantjes, ziet er toch wel veel te leuk uit om het niet te proberen. Ze blijven tot het helemaal donker geworden is, Lumie zet zijn lichtje aan. Hoppa, hij glijdt nog een keer door de waterval heen. En wauw, dat zag er magisch uit! Het water glinsterde mooi met de lichtgevende stralen van het gnoompje. Charlotte en Sofia lieten hun lichtjes ook schijnen. En er kwamen nog een paar andere gnoompjes bij. En nog meer… al snel waren alle gnoompjes er! Met zijn allen maakten ze er een leuk waterval feestje van tot diep in de donkere nacht. Maar… Met zoveel lichtjes in het water, was het niet zo donker meer. Het was wel heel gezellig en mooi! De snarfjes hoorden het feestje wel. Maar ze gingen niet kijken, daar waren ze te chagrijnig voor. Want snarfjes, die houden niet van feest en al helemaal niet van lachende gnoompjes die plezier maken. Weet je wat de snarfjes wel deden? Om het niet te hoeven horen? Ze propten modder in hun oren!